Ένα πρωί, ένα χάραμα,
θα γίνει η Πειραιώς
πίστα αεροδρομίου
γλιστερή, γυαλιστερή
στρωμένη με χιλιάδες κρυσταλλάκια
κι εμείς θα οδηγούμε όμορφα κι αργά
και τα φανάρια θα ανάβουν πράσινα
ένα-ένα-ένα, όλα
θα προχωράμε όμορφα κι αργά,
ήσυχα,
μόνοι,
κι ο δρόμος δεν θα τελειώνει ποτέ.
θα γίνει η Πειραιώς
πίστα αεροδρομίου
γλιστερή, γυαλιστερή
στρωμένη με χιλιάδες κρυσταλλάκια
κι εμείς θα οδηγούμε όμορφα κι αργά
και τα φανάρια θα ανάβουν πράσινα
ένα-ένα-ένα, όλα
θα προχωράμε όμορφα κι αργά,
ήσυχα,
μόνοι,
κι ο δρόμος δεν θα τελειώνει ποτέ.