Πιστα

Ένα πρωί, ένα χάραμα,

θα γίνει η Πειραιώς

πίστα αεροδρομίου

γλιστερή, γυαλιστερή

στρωμένη με χιλιάδες κρυσταλλάκια

κι εμείς θα οδηγούμε όμορφα κι αργά

και τα φανάρια θα ανάβουν πράσινα

ένα-ένα-ένα, όλα

θα προχωράμε όμορφα κι αργά,

ήσυχα,

μόνοι,

κι ο δρόμος δεν θα τελειώνει ποτέ.